Nov282016
Música contemporánea. Composta neste século, interpretada polo propio compositor… que máis podemos pedir!
Fermosa composición para oboe e piano onde, ao final, hai unha pequena sorpresa…
Juan Pérez Berná, oboe; Javier Vázquez Grela, piano. Conservatorio de A Coruña.
Nov262016
A Sinfonía nº 45 de Haydn presenta un Finale cun carácter reivindicativo. A obra foi escrita para o príncipe Nikolaus Estherházy, nunha época na que os músicos permaneceron moito tempo no pazo de verán en Eszterháza. Dado que os músicos querían voltar a casa coa súa familia, Haydn compuxo o último movemento, no adaxio final, de tal xeito que cada músico deixa de tocar, apaga a súa candea e vaise… vanse pouco a pouco ata que ao final só quedan o propio Haydn e o concertino da orquestra tocando coa sordina. A mensaxe foi captada polo príncipe e os músicos puideron, ao rematar o concerto, volver a casa.
Esta escena reviviuse no Concerto de Ano Novo 2009 pola Orquestra Filharmónica de Viena con Daniel Barenboim ao seu fronte. A interpretación dramática do director é salientable, de xeito que aporta un enfoque humorístico, moi apropiado segundo a escenografía tradicional deste concerto. A disfrutar!!!
Ago152016
Unha obra importante dentro do xénero da música para o cine é a BSO de Foise co vento (V. Fleming 1939), obra do compositor vienés Max Steiner (1888-1971). Constitúe unha máxima expresión do sinfonismo de finais do século XIX levado ata as máis elevadas cotas de expresividade. Este compositor comezou nos anos trinta a compoñer bandas sonoras ata 1965. Posúe tres premios Óscar. Escoiten a versión en directo da Film Symphony Orchestra…
Mar52016
Unha máquina, na que as canicas son os elementos causantes do son e cunha enxeñería espectacular, serve para interpretar esta música bastante sinxela, por certo.
Feb142016
Este Andante do cuarteto con piano nº 3 op 60 de Brahms posúe un encanto especial. Formalmente é unha forma ternaria modificada ABCA’. A sección A empeza cunha melodía formada por sucesións de terceiras descendentes a cargo do violoncelo. É un melodía fermosa, potente e delicada á vez, interrogativa e afirmativa, romántica..
Aquí a interpretación dos irmáns Coucheron, piano e violín; Jennifer Stumm, viola e Efe Baltacigil, violoncelo.
Feb212015
Unha fermosa obra. Aquí interpretada por Alina Pogostkina (violín), Veronika Hagen (viola), Mischa Meyer (violoncelo) e Jérôme Ducros (piano).
Aquí a partitura:
Xan62015
A Señora Carmen, Carmen Pérez Navazal, voz solista do grupo Malvela, finou antonte aos 89 anos de idade. En 2007 publicou un disco-dvd en solitario, Na flor dos meus anos. A ela gustáballe máis cantar en grupo. Como mostra amosamos este vídeo… Grazas polo seu traballo e polo seu amor á música, ao canto e a Galicia…
Dec72014
Elton John compuxo algunhas cancións para a banda sonora do filme de Disney O Rei León. Unha das máis coñecidas é O círculo da vida.
O grupo Philippine Madrigal Singers realiza unha estupenda versión vocal do mesmo tema. Que mágoa non poder disfrutalo en directo!
Ago252014
Pablo Sarasate (1844-1904) consagrou a súa vida musical ao violín (foi un dos mellores violinistas de todos os tempos) e á composición. O músico navarro compuxo obras nas que o virtuosismo e a musicalidade son esixencias imprescindibles para os intérpretes.
O zapateado, obra para violín e piano, mostra as características singulares da música de Sarasate. Case todas as técnicas interpretativas neste instrumento están condensadas na obra. No vídeo que propoñemos, o violinista Gil Shaham conxuga unha espectacular técnica e unha musicalidade extraordinaria:
Sarasate, na súa faciana compositiva, prestou moita atención ao folclore de España. Títulos como Xota aragonesa, Serenata andaluza, Zortzico de Iparraguirre… e Muiñeira. Efectivamente, Sarasate non quixo esquecer Galicia e compuxo esta Muiñeira op 32 para violín e piano.
Presentamos neste vídeo a versión con violín e orquestra.
Carlos Núñez realizou unha impresionate versión para frauta que se pode escoitar neste vídeo. É de valorar o grande e espectacular traballo interpretativo do solista:
.
Abr122014
Esta sonata de Haydn amosa unha grande madurez na composición para música de tecla. Para nós, musicalmente esta sonata está preto dalgunhas sonatas de Beethoven. Atención ao Adagio Cantabile, todo un exemplo de inspiración e de estrutura ternaria.
A interpretación de Alfred Brendel é maxistral.